Januari 1988
Zaterdag 2 januari 1988
Ontslag wethouder Stuut uitgesteld
De gemeenteraad van Winschoten heeft het ontslag van wethouder H.A. Stuut uitgesteld. Een ordevoorstel met die strekking van de PvdA werd tijdens de ingelaste raadsvergadering op de middag van Oudejaarsdag met 11 stemmen voor (PvdA en Winschoter Belangen) en 7 tegen (CDA, VVD, CPN) aangenomen.
De gemeenteraad had op de middag van oudejaarsavond slechts één punt te behandelen: het ontslag van Stuut. Op 16 december zegde de raad voltallig het vertrouwen in Stuut op. De PvdA-fractie steunde deze motie toen, maar bleek later in strijd met de partijreglementen te hebben gehandeld. De fractie kwam nu met een ordevoorstel om het besluit over het ontslag uit te stellen, opdat de partijprocedure omtrent het ontslag kan worden afgewerkt. De socialisten hebbende meerderheid in de Winschoter raad.
Fractievoorzitter Henk Schuster bedankt voor raadslidmaatschap
PvdA- raadslid en fractievoorzitter H. Schuster heeft nu officieel bedankt als raadslid. Hij maakte enige weken geleden dit besluit al bekend, maar hield de brief vast, toen er vanuit het gewestelijk PvdA-bestuur aandrang op hem werd uitgeoefend nog aan te blijven.
Maandag 4 januari 1988
Laatste ronde van melkboer Tack
Het zal voor de klanten even wennen zijn: melkboer Pieter Frans Tack van de Garst is voor het laatst beroepshalve langs geweest. Tientallen jaren lang ‘deed’ hij zijn ronde. Winschoten-Zuid, was nu zijn wijk. Maar niet alleen daar was hij te vinden: ook de Winschoter tehuizen, de scholen en Philips waren afnemer.
Nu hij gestopt is, is de naam Tack uit de Winschoter melkwereld verdwenen. Sinds de jaren ’20 heeft die een rol gespeeld. Pa Hendrik was melkhandelaar — het zal een jaar of 45 geleden zijn geweest dat Pieter voor het eerst meeging — en hetzelfde geldt voor broer Harm, die later beheerder werd van de camping.
Aanvankelijk ging het er wel even anders toe. In den beginne — de tijd van pa dus — was het de hondenkar die als vervoermiddel dienst deed. Later kwam de fiets, toen paard en wagen, vervolgens de ‘mechanische hond’ en via de bestelwagen werd het uiteindelijk de rijdende winkel. Tot op het laatst bleef hij zelfstandige melkboer.
Tack, bijna 60, heeft nu gebruik gemaakt van de bestaande saneringsregeling. Tijdens zijn laatste werkdag werd hij door zijn klanten als het ware bedolven onder de bloemen, de cadeaubonnen.
Dinsdag 8 januari 1988
Henk Stuut voorlopig op non-actief
Wethouder Henk Stuut heeft zichzelf op non-actief gesteld en zal de komende periode niet functioneren als dagelijks bestuurder van Winschoten in afwachting van de procedure binnen de PvdA-afdeling over het opzeggen van het vertrouwen in hem als wethouder. Ook zijn functies in besturen van gemeenschappelijke regelingen oefent hij niet uit.
De wethouder deelde zijn beslissing gistermorgen mee aan burgemeester drs. J. J. Postma. Hij had geen gesprek met Winschotens eerste burger, zoals deze vorige week had aangekondigd.
Maandag 18 januari 1988
Per 1 maart fabricage van deuren in plaats van ‘bruin’ en ‘wit’
Jongbloed koopt oude broodfabriek in Winschoten
Timmerfabriek K. Jongbloed is de koper van het pand waarin tot voor kort de broodfabriek Oost-Groningen gevestigd was. Jongbloed – zijn bedrijf staat naast de voormalige bakkerij aan de J.A. Koningstraat in ‘Zuid’ – wil er een deurenfabriek van maken. Verder zal er ongeveer
Op het ogenblik worden de deuren nog in de timmerfabriek zelf gemaakt. Door de verplaatsing van de afdeling kunnen de spuiterij en de montageafdeling ook vergroot worden. Jongbloed verwacht dat door de uitbreidingen het personeelsbestand het komend jaar zal groeien. Op het ogenblik werken in de timmerfabriek 10 mensen; het zouden er 14 kunnen worden.
De broodfabriek ‘Oost-Groningen’ heeft enkele tientallenjaren in Winschoten gestaan en daar de geur bepaald. Enkele jaren geleden ging het bedrijf fusiebesprekingen aan met bakkerij ‘Eemsdam’ in Delfzijl. Daarbij werd gezocht naar een nieuwe, financieel aantrekkelijke vestigingsplaats. Lange tijd leek het erop dat Oosterbroek de bakkerij binnen zou halen. Maar gekozen werd uiteindelijk voor Sappemeer.
Met het verdwijnen van de broodfabriek verloor Winschoten ongeveer 40 arbeidsplaatsen. Vorige maandag toog het personeel in de gloednieuwe vestiging van ‘Broodfabriek Veenhuis en Van der Molen bv’ in Sappemeer van start. Daar werken nu circa 60 mensen.
Zaterdag 23 januari 1988
,Ik heb mijn besluit nuchter en zakelijk genomen’
Wethouder stapt per 1 april op
De Winschoter PvdA-wethouder Henk Stuut die zichzelf deze maand op ‘non-actief’ stelde, heeft de eer aan zichzelf gehouden. Hij neemt per 1 april ontslag als wethouder en raadslid van de gemeente Winschoten.
Het afdelingsbestuur zet de artikel 76-procedure volgens welke interne partijprocedure een dagelijks bestuurder van een gemeente “teruggeroepen” kan worden, stop. De gemeenteraadsfractie trekt haar steun aan de motie van wantrouwen tegen Stuut die aangenomen werd in de raadsvergaderingen van 16 en 31 december vorig jaar, in. De andere politieke partijen in de raad zijn niet in dit besluit gekend. Het afdelingsbestuur is van plan op 1 februari verantwoording in de kwestie tegenover de leden af te leggen.
Stuut’s toch wel onverwachte ontslag werd gisteren door de vice-voorzitter van de plaatselijke PvdA-afdeling, Emme Groot, bekendgemaakt tijdens een persconferentie in hotel Vrijheid. Eerder had hij verklaard tot het einde toe te willen vechten. In een verklaring die namens het afdelingsbestuur, de fractie, het gewestelijk bestuur en Stuut zelf was opgesteld, werd de reden van het opstappen van Stuut uiteengezet.
Uit de twee gesprekken die de afgelopen weken (8 en 15 januari) tussen Stuut en de drie andere partijen plaatshadden, bleek dat “er een stuk vervreemding was opgetreden tussen de tien fractieleden en Stuut. Door beide partijen werd nogmaals geconcludeerd, dat er een onwerkbare situatie was ontstaan. In een derde en laatste gesprek op 18 januari werd tenslotte de knoop doorgehakt. Als de artikel 76-procedure gevolgd was dan had de ontslagkwestie drie tot negen maanden, inclusief de beroepsprocedure van Stuut, kunnen duren.
Stuut verklaarde te zijn opgestapt ‘in het belang van alle partijen, met name de gemeente Winschoten’ en ‘om de rust te laten terugkeren’. Tijdelijk fractievoorzitter Bruno Willems was van mening, dat het de ‘elegantste en verstandigste oplossing’ was. Volgens Stuut bleven er inhoudelijk op een aantal zaken verschillen van mening tussen hem en de fractie. „Op basis van argumenten en motiveringen kwamen we ook niet dichterbij elkaar. Daarnaast was er in korte tijd een stuk vervreemding en spanning opgetreden, waaruit ik concludeerde, ook al bleef die artikel 76-procedure doorlopen en ik gelijk zou krijgen, dat er nog een onwerkbare situatie zou zijn. Bovendien zou de motie van wantrouwen mij blijven achtervolgen”.
Gelaten
Stuut zat er gisteren gelaten bij: “Ik heb de emoties rustig op mij laten inwerken en aan de kant gezet. Ik heb mijn besluit zakelijk en nuchter genomen”. Hij was echter wel van mening, dat hij het zwarte schaap was geworden van de hele situatie.
Wrok jegens de partij koestert hij niet; hij zal zijn partijlidmaatschap dan ook niet opzeggen. Wel doet de houding van zijn fractie hem zeer. Stuut, die zijn baantje bij Acheson eraan gaf voor het wethouderschap, weet nog niet wat hij na zijn ontslag gaat doen. „Ik moet de komende maanden alles rustig op een rijtje zetten”. Financieel heeft hij de eerste tijd geen lijden. Gedurende twee jaar kan hij een beroep doen op de wachtgeldregeling.
Tussen 1 februari en 1 april blijft Stuut op non-actief. In die periode zal hij zijn bestuursfuncties in de verschillende gemeenschappelijke regelingen, zoals de Streekraad, ROG en Wevebo, overdragen. Hij stopt met onmiddellijke ingang als voorzitter van De Klinker. Wie hem als raadslid en wethouder opvolgt, is nog niet bekend. Omdat fractievoorzitter Henk Schuster al eerder opstapte komen Babs ter Braak-Nehmelsman die in de vorige periode eerder raadslid was, en afdelingsbestuurslid Anna Heres voor een vacante raadszetel in aanmerking.
Varianten
Voor de invulling van de wethouderszetel in het college is volgens fractiewoordvoerder Bruno Willems een ‘eerste aanzet’ gegeven. Er bestaan verschillende ‘varianten’: de situatie blijft gehandhaafd, dus met drie wethouders, waarbij de portefeuilles herverdeeld worden, er komt een vierde wethouder uit eigen gelederen of een vierde uit de andere partijen. Welke partijen wilde Willems gisteren niet kwijt. Aangenomen wordt, dat dit de VVD, PvdA’s partner in het vorige college, of het CDA is. Overigens moeten de leden zich hierover op de vergadering van 1 februari uitspreken.
Maandag 25 januari 1988
Frans Dresselhuis toont nog steeds zijn ‘uitstraling’
„Zo, dat hebben we ook weer gehad. Welk liedje krijgen we nu?” Frans Dresselhuis zet zich opnieuw op zijn praatstoel op het podium in hotel De Nederlanden, geheel met rijen luisteraars gevuld. Hij moet even uitblazen van een gezongen medley, waarin hij als Harry Dressel van top tot teen actief is geweest. Zeker inspannend voor iemand van zijn leeftijd (79) om het ‘Tanzbein’ zo te ‘schwingen’.
Maar… het swingt nog. Wie van zijn generatie artiesten leeft ook zo vóór en met name op de Bühne? Dat is alleen mogelijk dank zij een superdosis levensmoed en het dagelijks fit houden van lijf, leden en geest. Vooral dat laatste. Uit het hoofd leren móet immers, wil je bij serieuze chansons ook goed kunnen acteren. Een lied als ‘Das Nachtgespenst’ bijvoorbeeld staat of valt met expressieve mimiek en gebaren. De gewenste uitstraling is er nog steeds.
Blikken op het spiekblaadje worden Dressel door het welwillende publiek graag vergeven. Met Dirk Witte’s ‘Mijn eerste’ blijft het wat de tekst aangaat altijd een keer tobben. Opnieuw beginnen dus. Maar de zangeracteur heeft ook hier een snedig excuus bij de hand. Hij zag dat de avond tevoren collega Gerard Cox op de tv namelijk ook doen. En had ook niet de grote Wim Kan papieren voor zich op de grond uitgestald? Juist.
In de ambiance van het café valt dat improviseren niet te zeer uit de toon. Een sterke kant van Dressel is altijd al het inspelen op het publiek geweest. In zijn programma ‘Herinneringen aan de jaren ’20, ’30 en ’40’ maakt hij er ook goed gebruik van. Vooraan gezeten dames mogen er op rekenen te worden uitgekozen als knieassistente in een romantisch lied. „Mor most mie der wel bie aankieken!”
Het vertellen van oude moppen gaat Dressel minder geraffineerd af. Dat haalt vooral de vaart uit deal gerekte voorstelling. Het vakmanschap van de ‘showman’ blijft niettemin onmiskenbaar. Zijn stem is niet eens zoveel minder in kwaliteit geworden, als je die nog eens hoort op een meer dan 40 jaar oude plaat. Dressel haakte op deze Nederlandse Decca-versie van ‘Le petit vin blanc’ in met playback en vervolgens weer met de soundmix van zijn eigen jodel-kunst. Oleohi! Dat kan-ie dus ook nog.
Dressel als verteller bij en vertolker van ‘meezingers’, die tijdperken illustreren, is in een café chantant zeer wel genietbaar. Mits de toehoorders het genre plaatsen in de tijd van toen. In het theater van thans worden aan tempo en afwisseling in repertoire veel hogere eisen gesteld. Vandaar ook, dat Dressel zich met optreden ook blijft richten op bejaardentehuizen.
Volgende maand is dat het geval in Winschoten. En er is een reprise op 12 februari in De Nederlanden. Daar hebben veertien liefhebbers van het nostalgische repertoire al weer plaats besproken. Pianist Wim Grezel staat stadgenoot Dressel dan opnieuw attent ter zijde. Ook met het ‘aangeven’ van het volgende liedje. „Ja vooruit maar, Wim”. Harry Dressel komt vief in de benen, een schittering in het oog. En dat gaait noar de tachteg tou…
Johan Poppen
Donderdag 28 januari 1988
Echtpaar trekt de aandacht door belangstelling voor winkelpanden
Zakenman uit Monaco koopt lunchroom
Het lijkt op een sprookje, maar het is de pure werkelijkheid: in Winschoten verdringen projectontwikkelaars en grote concerns zich met buidels vol geld voor een plekje aan de winkelpromenade. Dinsdagavond om elf uur tekende lunchroomhouder Gert Jan Haak (43) een voorlopige koopakte, zonder enige ontbindende voorwaarde, waardoor hij afstand deed van zijn zaak in de Langestraat. De hele dag had hij, volstrekt onwetend, zoals altijd koffie gezet voor z’n klanten, ‘s avonds was hij de zaak kwijt.
Koper is een Amsterdamse zakenman met veel familiaire relaties onder hoofdstedelijke diamantairs, die woont in Monaco en in zowel België als Nederland tientallen damesmodezaken heeft. De 42-jarige zakenman, Tom bij voornaam, en zijn vrouw Ischa waren precies twee dagen in Winschoten, waar ze een nacht in een hotel logeerden. Hun doel was: een pand kopen in de winkelstraat.
Het paar inspecteerde tal van middenstandszaken in de Langestraat. Door toeval kwamen ze in contact met lunchroomhouder Haak, die al geruime tijd bezig is zijn zaak van de hand te doen. Hij had contacten gelegd met diverse ontwikkelaars en concerns, waaronder McDonald’s en Etos van Albert Heijn. De koper uit Monaco betaalde de vraagprijs van Haak en zette in de loop van woensdag het geld op diens bankrekening.
De zakenman voert in zijn 35 Belgische en 30 Nederlandse zaken de betere damesmode, zowel stof als leer, en kindermode onder de naam ‘La bête qui monte’. Tijdens dezelfde bliksemreis door Nederland kochten ‘Tom en Ischa’ ook zaken in Winterswijk en Den Bosch. In Winschoten kwam het paar niet direct tot zaken.
Ze beklaagden zich hierover: „De een moet het eerst nog aan z’n broer of zus vragen, de ander moet eerst met de bank overleggen”.
Rond half april vertrekt Haak uit Winschoten. Hij vestigt zich bij zijn moeder die in Frankrijk (Montpellier) woont. Haak denkt hier, met wat hij aan de transactie overhoudt, een bistro te beginnen. De lunchroom ondergaat daarna een verbouwing. De Amsterdamse Monegask heeft laten weten zo snel mogelijk nog veertig nieuwe zaken in Nederland te willen openen.
Zaterdag 30 januari 1988
Lunchroom Doornbos krijgt waarschijnlijk andere bestemming
Behalve ‘Kokerij Haak’ krijgt nog een tweede lunchroom in de Langestraat binnenkort een andere bestemming. Ook voor ‘lunchroom Doornbos’, naast Bata, bestaat grote belangstelling. Eigenaar Vesters zegt in onderhandeling te zijn, maar er zou nog geen akkoord zijn bereikt. Het is onbekend voor wie deze belegger optreedt.
Voor een onroerend goed makelaar uit Wolfheze was het gisteren een teleurstelling te vernemen dat het pand van Haak was verkocht. Deze makelaar maakte sinds enkele weken jacht op hetzelfde pand voor Mc Donalds. De Wolfhezer makelaar zei niet uit te sluiten dat Tom Meijer uit Amsterdam/Monaco niet voor zichzelf, maar voor iemand anders had gekocht.
