Augustus 1986

Zaterdag 9 augustus 1986

 

Orthodontist vestigt zich in Molenstad

 

Met ingang van maandag 11 augustus begint orthodontist R.G. Potgieser (28) een praktijk in de Emmastraat. Potgieser, geboren in Groningen, voltooide dit jaar zijn studie aan de Rijksuniversiteit in zijn geboorteplaats. Orthodontisten zijn tandartsen die gespecialiseerd zijn in het rechtzetten van gebitten.

 

Oost-Groningen is op dit terrein van de gezondheidszorg nog een witte vlek. De patiënten uit deze regio moeten naar het Delfzicht-ziekenhuis in Delfzijl, naar Groningen of naar Hoogezand.

 

„Er is hier veel behoefte aan. Bovendien heb ik in de omgeving familie wonen”, verklaart Potgieser de vestiging van een praktijk in Winschoten. Potgieser heeft al een flink aantal patiënten. „Het zijn een hele hoop mensen uit Winschoten en omgeving die al een hele tijd op de wachtlijst staan”. Het probleem van wachtlijsten is niet regionaal; ook landelijk speelt dit vanwege een tekort aan orthodontisten. Het aantal studenten tandheelkunde is de laatste jaren fors teruggelopen. In sommige provincies bestaan als gevolg daarvan wachttijden van een jaar of meer.


Zaterdag 16 augustus 1986

 

Meubelstunter opent deuren

 

Leen Bakker BV, een soort Kwantum hallenachtige meubel- en tapijtgigant, opent eind volgende week haar deuren. De „meubelstunter” heeft in een deel van het pand van meubelzaak B.G. Meijer op de hoek van de Torenstraat en Poortstraat de beschikking over zo’n duizend vierkante meter verkoopruimte. Bakker verkoopt meubels, tapijten en campingartikelen.

 

B.G. Meijer blijft naast de „meubelstunter” in de voormalige regenkleding-fabriek (GRF) gehuisvest. Daarnaast heeft Meijer de beschikking over magazijnruimte in de voormalige meubelwinkel van Kok. Dat pand huurt hij van de gemeente. Meijer wil er wel weer verkoopactiviteiten ontplooien, als de gemeente het pand opknapt. „Door hier op in te spelen wordt de Blijhamsterstraat als koopstraat weer een eind opgekrikt”, aldus de heer Meijer en makelaar Albert Nieboer die naar zijn zeggen bemiddeld heeft in de komst van Leen Bakker naar Winschoten.

Dinsdag 19 augustus 1986

 

Gereformeerde school heet De Leilinde

 

De nieuwe basisschool van de Gereformeerde Schoolvereniging Veendam-Winschoten aan de Burg. Wichersstraat die gisteren in gebruik genomen werd, heeft de symbolische naam De Leilinde gekregen. Het naambord werd tijdens een bijeenkomst in de Opstandingkerk onthuld.

 

Daarna gingen het bestuur, ouders, kinderen en genodigden in een feestelijke optocht van de Bosstraat naar de school. Daar werd het bord aan de voorgevel bevestigd.

 

Het voltallig bestuur bevestigd het bord met de nieuwe naam „Leilinde” aan de gevel
van wat eens de „Boskabouter” was (foto: Engel Lameijer).

 

De gereformeerde streekschool die zo’n tachtig leerlingen telt, is gehuisvest in de voormalige openbare kleuterschool De Boskabouters. Het gebouw heeft in de periode van vier maanden een volledige gedaanteverwisseling ondergaan. De school is voor een groot deel vernieuwd en uitgebreid. Daarvoor moest gedeeltelijk worden gesloopt. De kosten daarvan samen met de inrichting hebben ongeveer zeven ton bedragen. Het Rijk heeft het leeuwendeel voor haar rekening genomen.

 

Het is de hele week nog een beetje feest op de nieuwe school. Vandaag gaat de onderbouw op excursie naar een kinderboerderij en een bakker in Veendam. De bovenbouw blijft in Winschoten en brengt een bezoek aan de molen, het rosarium en de toren. Tussen de middag krijgen ze iets te eten aangeboden. Morgen is de onderbouw vrij. Er komt iemand van de Zuidoost-Aziëstichting om over het ontwikkelingswerk in Zuidoost-Azië te vertellen. Aansluitend worden door de leerlingen meegedaan aan een sponsorloop, in het Sterrebos. De opbrengst is voor de stichting bestemd. De donderdag staat in het teken van het projectonderwijs naar aanleiding van de excursies.

Donderdag 21 augustus 1986

 

Selectiedienst binnenkort in nieuw gebouw

 

De Centrale Archief Selectiedienst betrekt over een anderhalve week haar nieuwe onderkomen aan de Transportbaan. Momenteel wordt de laatste hand gelegd aan het nieuwe gebouw, waarvoor oud-minister Koos Rietkerk van binnenlandse zaken 14 maart vorig jaar de eerste paal sloeg. De typekamer, die ook vanaf juli ’81 in het voormalige Okto-complex aan de Papierbaan onderdak heeft gevonden, verhuist volgende week al. Maandag 1 september is dan de CAS aan de beurt.

Vrijdag 22 augustus 1986

 

Werknemers nemen zaak Kempkes over

 

Kempkes wordt anders en blijft gelijk. Het blijft de zaak aan de Torenstraat in Winschoten waar brillen en klokken als gelijkwaardige producten verkocht worden, en waar je als klant bij het gebruik van een overdosis service wordt voorzien, maar het is geen Kempkes meer. Terwijl die naam wel blijft gehandhaafd.

 

H. Muysson, W. Hemmens en H.L. Berkers zijn de nieuwe eigenaren. Optiek, horlogerie en juwelen, en contactlenzen zijn hun specialiteit. En van Kempkes. En dat blijft zo. Alleen, vanaf 1 september is de familie Kempkes niet meer aan de zaak verbonden. Na bijna 100 jaar. Gary Vos, een directe nazaat van de oprichter, heeft de zaak aan drie van zijn werknemers verkocht.

 

Muysson heeft 10 jaar bij het bedrijf gewerkt, Hemmens 18 en Berkers 4. De laatste niet in vaste dienst overigens. Hij kwam als contactlenzen specialist twee dagen per week. Met zijn drieën hebben ze een vennootschap onder firma opgericht, en zijn ze volgende maand de nieuwe eigenaren.

 

„Vorig jaar zijn we al met dat idee gaan spelen. Vos heeft altijd al gezegd dat hij er om deze tijd ongeveer mee wilde stoppen. En hij wilde graag aan ons verkopen, ook al omdat wij ons altijd sterk met het bedrijf hebben geassocieerd. Het zijn overigens hele zakelijke onderhandelingen geweest”.

 

Voor opticien Muysson en juwelier Hemmens gaat er niet zo veel veranderen. Beiden hebben als bedrijfsleider altijd al een grote mate van zelfstandigheid gehad. Inkoop, verkoop, reclame, dat was allemaal de verantwoordelijkheid van de twee bedrijfsleiders. Ze moesten alleen zorgen dat ze binnen het budget bleven, dat uiteindelijk door „baas” Gary Vos werd vastgesteld. En dat gaan de drie vennoten straks zelf doen.

Maar drie kapiteins aan het roer, geeft dat geeft trammelant? ,,Er zijn duidelijke afspraken gemaakt. Ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen afdeling, zoals we dat al jaren doen. We kennen elkaar al jaren, we zijn vrienden, en trammelant hebben we nog nooit gehad. We weten precies wat we aan elkaar hebben. Bovendien, we zijn een vennootschap onder firma, wettelijk is precies vastgesteld hoe de verhoudingen liggen. Daar kunnen we dus zo het boek op na slaan. Maar zo ver komt het niet, daarvoor kennen we elkaar te goed.”

 

Berkers is de man die wat meer de managerstaak op zich gaat nemen. Simpel gezegd komt dat er op neer dat hij de financiën en de vakantiedagen regelt. En dat voornamelijk omdat hij als man met een eigen bedrijfje die twee dagen in de week ook voor Kempkes in Winschoten werkte, de meeste ervaring op dat gebeid heeft. Maar de uiteindelijke beslissingen worden dus door de drie vennoten gezamenlijk genomen.

 

Berkers toetreding betekent ook dat er vanaf 1 september permanent een contactlenzen specialist aanwezig is. Nog meer veranderingen? „De zaak wordt wat meer opgefleurd. We krijgen nieuwe vloerbedekking, wat meer planten in de zaak, en de afdeling voor oogmetingen komt in een aparte ruimte. Daarom gaan we volgende week zaterdag ook dicht. En we gaan ons assortiment breder en dieper maken. Garry wist dat ‘ie wegging. Dan wordt de interesse automatisch ook minder. ‘t Is niet zo dat de zaak verlept was, maar zijn betrokkenheid werd minder. Wij gaan er nu weer fris tegen aan.”

 

Met hetzelfde aantal personeelsleden: zeven. Maar in een wat andere arbeidsverhouding dus; drie zijn straks hun eigen werkgever. „Maar we blijven in de winkel, daar horen we.”

Dinsdag 26 augustus 1986

SCHOOL NET BRANDVEILIG VERKLAARD

 

Tranen bij brand Stikkerlaanschool

 

„Ik krijg hier tranen van in de ogen”, reageerde gisteren oud onderwijs-wethouder G. Kuiper bij het zien van de grote brand in de Stikkerlaan school. De brandweer rukte gisteravond

onmiddellijk na verschillende meldingen van allereerst de GADO, om 23 minuten over acht uit. Veel viel er na aankomst echter niet te redden omdat het pand razendsnel in de vlammen opging. De vuurzee vond een gewillig slachtoffer in de school met houten zolder en houten kap. Alleen het nieuwbouw-gedeelte waarin een tekenlokaal is gevestigd, bleef behouden. Om 6 minuten voor negen gaf commandant Meijer het sein brand meester.

 

Tegen de vuurzee viel weinig te doen (foto: Harry Tielman).

 

Maar korte tijd later, om half tien, sloeg sporthalbeheerder A. Dik opnieuw alarm. Daarop maakte de tweede ploeg die inmiddels naar huis was gestuurd, rechtsomkeert naar de MEAO. De brand was hier binnen tien minuten onder controle en de schade bleef beperkt tot rook-, roet- en waterschade in één lokaal. Brandweercommandant Meijer: „Hier had niet meer vuur bij hoeven te komen. Als die noodlokalen eenmaal branden is er geen houden meer aan”.

 

Volgens de commandant is hier „geen twijfel mogelijk” over brandstichting. Het vuur is volgens hem van buitenaf aangestoken. „En dit zegt ook het nodige over de eerste brand”, aldus Meijer die een duidelijk verband legt tussen de beide branden. De Technische Recherche onderzoekt de zaak vandaag verder. Meijer verklaarde één keer eerder, in 1981, verschillende brandhaarden achter elkaar te hebben gehad. Ook toen was er sprake van brandstichting. Later is dat opgelost.

 

MUZIEK

 

In het meest getroffen gebouw, de Stikkerlaanschool, waren de creatieve vakken, als tekenen, handvaardigheid, textiele werkvormen en muziek gevestigd. De school, waar net één week is les gegeven, werd onlangs voor 5 ton verbouwd. De schade van de inrichting (meubilair, machines en ander materiaal) wordt op een bedrag van nog eens 5 ton geraamd. Saillant detail is dat de Rijksgebouwendienst gisteren tijdens een rondgang, het pand brandveilig verklaarde. Tevreden over de rest van het interieur zegde de dienst het Winschoter college bovendien een opknapbeurt voor de toiletten toe.

Kuiper, nog geheel ontdaan: „Hier hebben we nou zoveel werk van gehad, zoveel moeite voor gedaan om dit gebouw financieel van de grond te krijgen bij het ministerie. Dit is verschrikkelijk”. Locoburgemeester H. Stuut reageerde eerst persoonlijk: „Ik heb hier zes mooie jaren gehad tijdens de hele lagere schoolperiode”. En als bestuurder: „Dit is een rampje, afgezien van de schade die je wel weer in guldens terugkrijgt van de verzekering. Het gebouw is net weer klaar en nu kun je weer beginnen, terwijl we er vandaag nog trots met de Rijksgebouwendienst door zijn gelopen”. Ook onderwijswethouder G. Aldag constateerde: „’t Is triest. Alles was net binnen voor de inrichting. Je kunt hier, met al die branden, niet meer bouwen”.

 

Rector G.J.M. Tijdhof reageerde verbijsterd: „Afschuwelijk, ook voor de leraren die er net een jaar aan hebben meegewerkt om het gebouw weer klaar te krijgen. Alles was pico bello en dan zoiets afschuwelijks”. Hij wil zo snel mogelijk weer aan de slag omdat de creatieve vakken als tekenen en textiele werkvormen ook in het eindexamenpakket zitten en achterstand moet worden voorkomen. Maar verschuiving van creatieve vakken ligt moeilijker dan bij andere vakken omdat nu ook het materiaal, van piano tot boormachine, is vernietigd. „Maar we moeten ondanks het huidige ruimtegebrek wel iets vinden. Ik heb nog één nacht om daar over na te denken”.

‘t Mooiste stukje staat er nog”, constateerde een brandweerman met enige spot over het nieuwbouwgedeelte dat is behouden. Maar het publiek stelde zich harder op. „Ze hadden die brandstichters er bij moeten roosteren”. Een oud-leerling: „Wie dit aansteekt moet wel een verdomd goede reden hebben”.

Vandaag stelt de technische recherche een onderzoek in naar de brandhaarden in de gebouwen. De politie verricht een buurtonderzoek. Ook zijn gisteravond al een aantal tips binnengekomen.

Een Troosteloze aanblik van wat eens de Stikkerlaanschool was (foto: Harry Tielman).